مروری بر کاربردهای سیستم bci در علم توان بخشی با رویکرد بازتوانی ارتباط با محیط پیرامون

چکیده   مقدمه: مشکلاتی که پس از ضربه مغزی یا بیماری های دستگاه عصبی رخ می دهد منجر به بروز محدودیت های حرکتی و کلامی برای مدت طولانی در افراد می شود. پیشرفت های صورت گرفته در زمینه ارتباط مغز انسان و کامپیوتر (bci) امکان شناسایی و طبقه بندی فعالیت های الکتریکی و متابولیک مغز و تبدیل آنها به یک فرمان کنترلی برای کامپیوتر و یا یک دستگاه مخصوص را فراهم می نماید. هدف از مطالعه حاضر مروری بر کاربردهای سیستم bci در علم توان بخشی با رویکرد بازتوانی ارتباط با محیط پیرامون بود. مواد و روش ها: هدف استفاده از سیستم bci به طور کلی یا ایجاد یک توانایی از دست رفته در فرد و یا بهبود توانایی تحلیل رفته می باشد. بر همین اساس سه کاربرد عمده برای سیستم bci عبارت است از ایجاد امکان حرکت اعضای بدن، ایجاد قدرت تکلم و کنترل تجهیزات مختلف به منظور انجام فعالیت های روزانه. برای بررسی پیشرفت های صورت گرفته در این عرصه ها مقالات مرتبط با موضوع که تاکنون در مجلات و کنفرانس های معتبر ارایه گردیده مطالعه شده است. یافته ها: مفاهیم و اصول bci به همراه فن آوری های مورد استفاده در این عرصه و آخرین پیشرفت ها در زمینه بهبود عملکرد سیستم های bci در این مقاله ارایه شده است. در انتها نیز ظرفیت های موجود برای استفاده از سیستم  bciو کارهای مورد نیاز برای توسعه بیشتر استفاده از آن در توان بخشی مورد بحث قرار گرفته است. نتیجه گیری: در 20 سال اخیر تلاش های بسیاری به منظور افزایش راندمان و سرعت انتقال داده در سیستم های bci مبتنی بر eeg صورت گرفته است. برای دستیابی به این اهداف یک سیستم تبادل داده پرسرعت بین مغز و کامپیوتر مورد نیاز می باشد. تاکنون راهکارهای گوناگونی برای ایجاد یک ارتباط بدون تاخیر بین دستورات مغزی صادر شده و فرامین کنترلی تولید شده برای دستگاه ها معرفی شده است.